ಶರತನ ಶರವೇಗದ ಹೊಡೆತ

ಅವತ್ತು ಯಾರ ನಿರೀಕ್ಷೆಯೂ ಇರದಿದ್ದರೂ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವಾಗ ಶಾಟಾ ಎಲ್ಲಾ ಬೋಳಿಸಿಕೊಂಡು ಸ್ವಚ್ಛ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಸಾಯಂಕಾಲ ಆಫಿಸ್ಸಿಂದ ಮನೆಗೆ ಬರುವಾಗ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ "ಈಗ ಸಿಗತಿರಾ" ಅಂತ ಕೇಳಿದ. ತುಂಬಾ ದಿನಗಳಿಂದ ಸಿಗೋಣ ಅಂತ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದ, ಆದರೆ ನಾನು ಯಾರೋ ತಲೆನೋವು ಕೊಡುವ ಕಿರಿಕಿರಿ ಆಸಾಮಿ ಇರಬೇಕು ಅಂತ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಸಲುಗೆ ತೋರಿಸಿರಲಿಲ್ಲ, ಬಾ ಅಂತಲೂ ಕರೆದಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವತ್ತು  ನಾನೂ ಕೂಡ ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಅಲ್ಲದೇ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಎರಡು ಮೂರು ತಿಂಗಳು ಆಗಿದ್ದರಿಂದ "ಹೂಂ ಬನ್ನಿ" ಅಂತಂದೆ. ತಂಪಾದ ಜಡಿಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಧಂಬರ್ದ ನೆನೆದ ನನ್ನ ಮೈಯಿಗೂ ಕೂಡ  ಕಾವು ಬೇಕಾಗಿತ್ತು.

ಯಮಹಾ ಬೈಕ್ ಮೇಲೆ ಬಂದ ೨೬ರ ಗಂಡಸು ನೋಡೊಕ್ಕೆ ಸಕತ್ತಾಗಿ ಅಕ್ಷಯ ಕುಮಾರ ಹಾಗೆ ಹಿರೋನಂತೆ ಇದ್ದ. ನುಣುಪಾದ ಬೆಳ್ಳಗೆ ಮೈಯಾದರೂ, ಅವನ ಎದೆ ಮೇಲೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡುಗಪ್ಪಿನ ಕೂದಲು ಟೀ ಶರ್ಟ್ ಕೊರಳಿನ ಒಳಗಡೆಯಿಂದ ಆಚೆ ಇಣುಕತಾಯಿತ್ತು. ಆರು ಅಡಿಯ ಆ ಗಂಡಸನನ್ನು ನೋಡಿದರೆ, ಎಂಥವರಿಗೂ ಕಾಮ ಉಕ್ಕಿಹರಿದು ಆಸೆಯಾಗುವ ಹಾಗಿದ್ದ. ಅಲ್ಲೇ ಅವನ ಪ್ಯಾಂಟಿನ ಒಳಗಡೆ ಕೈಹಾಕಿ ಅದನ್ನು ಅದುಮಲೇ ಎಂದು ಅನಿಸುತ್ತಿತು. ಆದರೆ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ಕರೆತಂದೆ.

ಮನೆಗೆ ಬಂದವ ತಡಯಾಕೆ ಮಾಡೋದು ಅನ್ನುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಸಮ ನನ್ನ ಮುಖ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ. ನಾನು ಕೂಡ ಬೇಗನೆ ಮಲಗುವ ಕೋಣೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದೆ. ನನಗೇನೂ ಕೇಳದೇ ತನ್ನ ಬಟ್ಟೆ ತಾನೇ ಬಿಚ್ಚುತ್ತಾ 'ಚೀಪತಿರಾ' ಅಂತ ಒರಟಾಗಿ ಕೇಳಿದ. ಅಬ್ಬಾ ಅದೆಂಥಾ ಅವಸರ ಇವನಿಗೆ! ನಾನು 'ಹೂಂ' ಅಂದು ಅವನ ಸಾಮಾನು ಕಡೆಗೆ ನೋಡಿದೆ. ಆಗಲೇ ಅದು ನಿಗರಿ ನೇರವಾಗಿ ನನ್ನನ್ನೇ ಹಸಿವಿನಿಂದ ಗುರಾಯಿಸುವಂತೆ ನನಗೆ ಭಾಸವಾಯಿತು.. ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಆರಿಂಚು ಇರಬಹುದು ಆದರೆ ದಪ್ಪಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಎರಡಿಂಚನ್ನು ಮೀರಿಸುವಂತೆ ಇತ್ತು. ನಾನು ಮನಸ್ಸಲ್ಲೇ 'ಇವತ್ತು ನಾ ಸತ್ತೇ' ಅಂತ ಅಂದ್ಕೊಂಡು ಭಯಬಿದ್ದೆ. ಬಾಯಿ ಹಾಕಿ ನಾನು ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಮೃದುವಾಗಿ ಚೀಪತಾಯಿದ್ದೆ. ಬಾಯಿಯೋಳಗಡೆನೆ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ಹದವಾಗಿ ಒತ್ತುತ್ತಿದ್ದೆ. ಒಂದೆರೆಡು ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವನು ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೆ ಏರಿದನು ಅನಿಸುತ್ತದೆ, ನನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ನನ್ನ ಬಾಯಿಯನ್ನೇ ಅದರಿಂದ ಗುದ್ದಲು ಶುರುಮಾಡಿದ. ಆ ಹೊಡೆತ ತಾಳಲಾರದೇ ನಾನು ಅವನಿಂದ ತಲೆಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬೀಜಗಳನ್ನು ನೆಕ್ಕಿದೆ. ಚಿಕ್ಕ ಬೀಜಗಳು ಚಳಿಗೆ ಮುದುರಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತಿದ್ದವು. ಅವುಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬಾಯಿಯೊಳಗೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಎಂಜಲಿನಿಂದ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸಿದೆ. ಬಾಯಿಗೆ ಈ ಸುಖ ಸಿಗುತ್ತಿರುವಾಗ ನನ್ನ ಕೆಳಗಿನ ತೂತು ಒಂದು ಸಮನೆ ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು. "ಮಾಡ್ತಿರಾ?" ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ. ಅವನಿಗೂ ಅದೇ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು, ಹೂಂ ಅಂದ.   

ಅವನಿಗೆ ಪ್ಲೇನ್ ಕಾಂಡೋಮ್ ತಗೊಂಡು ಬಾ ಅಂತ ನಾ ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದ್ದೆ, ಆ ಮಹಾರಾಯ ನನ್ನ ಸಾಯಿಸೊಕ್ಕೆ ಡಾಟೆಡ್ ಕಾಂಡೋಮ್ ತಂದಿದ್ದ. ಅವನ ದಪ್ಪ ತುನ್ನೆಗೆ ಅದು ಸಲೀಸಾಗಿ ಏರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ತೂರಿಸಿ ಕಾಂಡೋಮ್ ನ ರಿಂಗನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಎಳೆದ, ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡಲು ತಯಾರಾದ. ಮೊದಲೇ ಅದರ ಗಾತ್ರ ನೋಡಿ ಭಯಬಿದ್ದಿದ್ದ ನಾನು "ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಮಾಡ್ರಿ" ಅಂತ ದೈನ್ಯವಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಂಡೆ. ಆದರೆ ಕೇಳುವ ಗಂಡಸು ಅವನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನನ್ನು  ಬೆನ್ನು ಮೇಲೆ ಮಾಡಿ ಕೆಳಗೆ ಮಲಗಿಸಿ ತಾನು ನನ್ನ ಮೇಲೇರಿದ. ಸರಿಯಾಗಿ ಗುರಿಯಿಟ್ಟ ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಜೋರು ಜೋರಾಗಿ ನನ್ನ ತೂತಿನೊಳಗೆ ತೂರಿಸಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ. ನನಗೆ ಸಂಕಟ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಅವನು ಜೋರು ಜೋರಾಗಿ ಹೊಡೆಯಲು ಅನುಯಿಟ್ಟ.  ನನ್ನ ನರಳಾಟ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲೇ ವಿಪರೀತಕ್ಕೆ ಹೋಯಿತು. ದಪ್ಪ ತುನ್ನೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಡಾಟೆಡ್ ಕಾಂಡೋಮ್, ಅದರ ಮೇಲೆ ಅವನ ರಭಸದ ಹೊಡೆತ, ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಕೇಳಬಾರದು, ಹೇಳೋಕ್ಕಾಗಲ್ಲ ಹಾಗಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ನೋವು ತಾಳಲಾರದೆ ನನ್ನ ಕೈಯಿಂದ ಅವನ ಸೊಂಟ ಹಿಂದೆ ತಳ್ಳೊಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದೆ. ಅವನು ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಾನೆಯೇ? ನನ್ನ ಎರಡೂ ಕೈಯಿಗಳನ್ನ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳೊಕ್ಕೆ ಬರದಿರುವ ಹಾಗೆ ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಮಂಚಕ್ಕೆ ಒತ್ತಿ ಲಾಕ್ ಮಾಡಿದ. ನಾನು ಏನೂ ಮಾಡಲಿಕ್ಕಾಗದೇ ನಿಸ್ಸಹಾಯಕನಾಗಿ ಉಸಿರು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ನನ್ನ ತಿಕವನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಒಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಳ್ಳತಾಯಿದ್ದೆ. ಆ ರೀತಿ ಒಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡದ್ದು ಬಹುಶಃ ಅವನ ಸಾಮಾನಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬಿಗಿತವನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿರಬಹುದು. ಅದು ಬಿಗಿದಷ್ಟು ಅವನು ಜೋರಾಗತೊಡಗಿದ. ಸಿನೇಮಾದಲ್ಲಿ ಬಲತ್ಕಾರ ಮಾಡುವ ಖಳನಾಯಕನ ಹಾಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಅವನು ಎರಗಿದ್ದ. ಎಡೆಬಿಡದೇ ಅವನ ಕೆಲಸ ನಡೆದಿತ್ತು. ರಸ ಚಿಮ್ಮುವವರೆಗೂ ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಬಿಡುವಿಲ್ಲದೇ ಒಂದೇ ಸಮ ಯಂತ್ರದಂತೆ  ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ. ಅಂದಾಜು ಕಾಲು ಘಂಟೆಯಾದ ನಂತರ ರಸ ಚಿಮ್ಮಿದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಕೈಯಿಗಳನ್ನು ಸಡಲಿಸಿ ಸುಮ್ಮನಾದ. ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಸಾಮಾನನ್ನು ಆಚೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡ. ರಸ ಕಕ್ಕಿದ್ದರೂ ಅದಿನ್ನೂ ಅಷ್ಟೇ ಗಟ್ಟಿಯಾಗೇ ಇತ್ತು. ನನ್ನ ತಿಕ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲೇ ಖಾಲಿಯಾದ ಕೋಣೆಯಂತೆ ಆಯಿತು. ಬದಕಿದೆ ಪ್ರಾಣಿ ಅಂತ ಆಗ ಒಂದು ದೀರ್ಘ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟೆ. ಆದರೆ ತಿಕವೆಲ್ಲ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿಯಾಗಿ ಬಣಬಣವಾಗಿತ್ತು. ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಒಳಗಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು ಅಂತ ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. 

ಅವನು ಹಾಕಿರುವ ಜೋರಾದ ಏಟಿಗೆ ನನ್ನ ತಿಕ ಅಪರಾತ್ರಿಯಲ್ಲೂ ಅವನ ತುನ್ನೆಗೆ ಬಯ್ಯುತ್ತಾ ನೋವಿನಲ್ಲಿ ನಲುಗತ್ತಲಿತ್ತು, ಆದರೆ ಮನಸ್ಸು ಮಾತ್ರ ಇನ್ನೊಂದು ಸಲ ಅವನು ಸಿಗಲಿ ಅಂತ ಹಲಬುತ್ತಲಿತ್ತು.