ಆವರಿಸು

ಆವರಿಸು ಬಳಸಿಕೊಂಡು

ಆವರಿಸು ಕನವರಿಸುವಂತೆ

ಆವರಿಸು ನಖಶಿಖಾಂತ

ಆವರಿಸು ಸುರಿಯುವಂತೆ 

ಆವರಿಸು ನಯನ ತುಂಬಾ

ಅವರಿಸು ನಲುಗದಂತೆ

ಆವರಿಸು ಒಳಗಿಂದಲೇ

ಆವರಿಸು ನೆನೆಯುವಂತೆ

ಆವರಿಸು ಕಸಿದು ಕಸುವಾ 

ಆವರಿಸು ಕುಸಿಯುವಂತೆ

ಬಿಟ್ಟು ಬಿಡು

ಹೇಳಲು ಬಯಸಿರುವುದನು ಹೇಳಿರುವೆ,
ಉಳಿದ ಅಲ್ಪ ಉಳಿದಿದೆ ಉಳಿಯಲಿಬಿಡು,

ಸಾಗಿ ಬಂದೆವು ಜತೆಯಾಗಿ ಬಹು ದೂರ
ಸಾಗುವದು ಇತ್ತು ಬಲು, ಯಾನ ಇರಲಿಬಿಡು

ದಹಿಸಿತು ದಹನದಿ ದಾಹತೀರೋವರೆಗೂ,
ಬೆಂದರೂ  ಮಿಡಿತವಿದೆ, ಮಿಡಿಯಲಿಬಿಡು

ಬಯಕೆ ಇನ್ನೂ ಇದೆ ಬರುವುದೆಂದು ಆ
ಘಳಿಗೆ, ಬರದು ಅದು ಹೋಗಲಿಬಿಡು

ವಿರಹಿ

ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಪಯಣಿಸುತ್ತಿರುವೆ.
ಸಂಗಾತಿಯಿಲ್ಲ, ಸಹಚರನಿಲ್ಲ.
ಮೌನದಿ ಮಿಂದು ಬೆಯುತ್ತಿರುವೆ,
ಆಟವಿಲ್ಲ, ಕೂಟವಿಲ್ಲ,
ಸುಡುವ ವಿರಹ
ಕೇಳುವವರಾರು, ನೋಡುವರಾರು?
ನಡುವೆ ದಾರಿಯಲಿ ಸುಳಿವ ತಂಗಾಳಿಯಂತೆ
ಯಾರಾದರೂ ಬರಬಾರದೇ,
ಬಂದು ನನ್ನ ತನು ತಣಿಯವಂತೆ
ಏನಾದರೂ ಹೂಡಬಾರದೇ.

ಓ ಕಾಮಣ್ಣ ಹೋಳಿಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ದಹಿಸಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದೆನೆಂದು
ನನಗೀ ಶಾಪ ಇಟ್ಟೆಯಾ?
ಅಮಿತ ಆಸೆ, ಅಪರಿಮಿತ ತೃಷೆ ನನಗೆಯೇ ಕೊಟ್ಟೆಯಾ?
ನನ್ನ ದಾಹ ತೀರಿಸುವಂತ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಇಂಥ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತನ
ನನ್ನೆಡೆಗೆ ಕಳಿಸೆಯಾ?

ವಿಪರ್ಯಾಸ

🍋🍋🍋🍋🍋🍋🍋🍋🍋🍋🍋


ನಿಂಬೆ ಎಷ್ಷೇ ಹುಳಿಯಾದರೂ,
ಅದರ ಬೀಜ ಅದಕ್ಕಿಂತ ‌ಕಹಿ |

ನಿಂಬೆ ಎಷ್ಷೇ ಹುಳಿಯಾದರೂ,
ಅದರ ಬೀಜ ಅದಕ್ಕಿಂತ ‌ಕಹಿ |

ನೀವು ಎಷ್ಟೇ ಬೆಳ್ಳಗಿದ್ದರೂ,
ನಿಮ್ಮ ಬೀಜ ನಿಮಗಿಂತ ಕರಿ ||


🌑🌑🌑🌑🌑🌑🌑🌑🌑🌑🌑

ಹೋಳಿ

ಲುಂಗಿ ಉಟ್ಟು
ಅಂಗಿ ಬಿಚ್ಚಿ
ಅಂಗಕ್ಕೆಲ್ಲ
ರಂಗು ಹಚ್ಚಿ
ಅಂಗಳದಿ
ರಂಗಿನಾಟವ ಒಂದು
ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ
ಮಂಗನಂತೆ ನಿನ್ನ
ಸಂಗ
ಅಂಗಾಂಗ ಉಜ್ಜಿ ಆಡುವ ಆಸೆ

ಫಿಜಿಕ್ಸ್ ಪಾಠ

ಭಾವನೆಗಳ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ನಾನು ಸಂಗಾತಿಯ ಹುಡುಕುತ ಅಲೆಯುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆಗ ಹಿಂದಿನಿಂದ ರಭಸವಾಗಿ ಕುದುರೆಯಂತೆ ಬಂದ ಒಬ್ಬ, ನನ್ನ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ತಬ್ಬಿ, ಮೆಲ್ಲಗೆ ಕಿವಿಯ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಕೇಳಿದ, "ನಿನ್ನನು ಕನಸಿನ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುವೆ, ಬರ್ತಿಯಾ?" ಅಂತ. ಆದರೆ ನಾನು ಮೋಬೈಲ್ ಇಯರ್ ಫೋನ್ನಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಭಾವಗೀತೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ  ಅವನ ಮಾತು ಸರಿಯಾಗಿ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ನಾಚುತ್ತಾ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದೆ. ಅವನ ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ನನ್ನ ನಾಚಿಕೆಯೂ ಭಯ ಮತ್ತು ಗಾಬರಿಯಾಗಿ ಬದಲಾಯಿತು. ಯಾಕೆಂದರೆ ಅವನು ನಮಗೆ ಫಿಜಿಕ್ಸ್ ಹೇಳಿಕೊಡುವ ಮೇಷ್ಟ್ರು. ಸಧ್ಯ ನಾನು ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡದೇ ಅವಸರದಲ್ಲಿ *ಪ್ಯಾಂಟ್ ಬಿಚ್ಚಿ* ನಿಲ್ಲಲಿಲ್ಲವಲ್ಲಾ ಅಂತ ಸಮಾಧಾನ ತಂದುಕೊಂಡೆ. ಒಂದು ವೇಳೆ ಹಾಗೇನಾದರೂ ಆಗಿದ್ದರೆ, ನನ್ನ ಕಥೆ ಮುಗಿದೇ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು.

ಹೋಸ ಫಿಜಿಕ್ಸ್ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಇನ್ನೂ ಮದುವೆಯಾಗಿಲ್ಲ, ಈಗ ತಾನೆ ಎಮ್ಮ.ಎಸ್ಸಿ. ಮುಗಿಸಿ ನಮ್ಮ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದ್ದ. ಒಳ್ಳೆಯ ಕಟ್ಟುಮಸ್ತಾಗಿದ್ದ ಕಾಯಕ್ಕೆ ಅವನು ಬಿಗಿಯಾದ ಅರ್ಧ ತೋಳಿನ ಅಂಗಿ ಹಾಕಿದಾಗ ಅವನ ಭುಜ, ತೋಳು, ಕೈಗಳನ್ನೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಈ ಹಾಳಾದ ಫಿಜಿಕ್ಸ್ ಯಾರಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಅವನ ಆಲಿಂಗನಕ್ಕೆ ಮೈ-ಮನ ಎರಡೂ ತುಡಿಯುತ್ತಿತ್ತು, ಆದರೆ ಮತ್ತೆ ಭಯವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.ಅವನ ತೋಳುಗಳೇ ಹೀಗಿರಲು, ಅದೂ ಹೇಗಿರಬೇಡ ಅಂತ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ನಡುಕ ಹುಟ್ಟುತ್ತಿತ್ತು. ಅದೇ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಾರಿ ಅವನ ತೊಡೆಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟ ಕಣ್ಣಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ದೃಷ್ಟಿಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮೇಲೆ ಹರಿಸಿದೆ. ಆ ಉಬ್ಬಿದ ಜಿಪ್ಪಿನ ಹಿಂದಿನ ಆಕೃತಿ, ಅಳತೆ ಹೇಗಿದ್ದೀತು ಅಂತ ಊಹಿಸಲು ಶುರುವಿಟ್ಟೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವನ ದೃಷ್ಟಿ ನನ್ನ ಕಡೆಗೆ ಬಿತ್ತು. ತಕ್ಷಣ ಒಂದು ಚಾಕ್ ನ ತುಂಡನ್ನು ನನ್ನ ಕಡೆ ಎಸೆದು ಕೇಳಿದ "ಗಮನ ಎಲ್ಲಿದೆ?" ನನ್ನ ಎದೆ ಝಲ್ ಅಂತು.

ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಅವನು ತನ್ನ ಅಂಗಿಯ ಒಂದೊಂದೇ ಗುಂಡಿಯನ್ನು ಬಿಚ್ಙುತ್ತ ಹಸಿದ ಹುಲಿಯಂತೆ  ನನ್ನ ನುಂಗುವ ಹಾಗೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ. ನಾನು ಬಲೆಗೆ ಬಿದ್ದ ಜಿಂಕೆಯಂತೆ ಭಯದಲ್ಲಿ ಬೆವರುತ್ತಿದ್ದೆ.

ಆದರೆ ಅವನು ನನ್ನ ಭಯವನ್ನು ನಿರಾಳಗೊಳಿಸುವಂತೆ ಹಗುರವಾಗಿ ನನ್ನ ಪಕ್ಕ ಬಂದು ಮಲಗಿದ. ಇಬ್ಬರೂ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೋಡಿದೆವು. ಅವನು ಮೆದುವಾಗಿ ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ವಿಶಾಲವಾದ ಕೈಯಿಟ್ಟು ಹೆಬ್ಬೆರಳಿನಿಂದ ನನ್ನ ಕೆನ್ನೆ ಸವರಲು ಶುರುಮಾಡಿದ. ನಾನು ಲಘುವಾಗಿ ಅದರಲಾರಂಭಿಸಿದೆ. ಹಾಗೇ ನಿಧಾನವಾಗಿ ನನ್ನ ಮುಖದ ಹತ್ತಿರ ತನ್ನ ಮುಖ ತಂದ. ಅವನು ತುಟಿಗೆ ಮುತ್ತಿಡುತಾನೆ ಅಂತ ನಾನಂದುಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವನು ಕೂಡಲೇ ನನ್ನ ಎಡಗಿವಿಗೆ ಚುಂಬಿಸಿ ತನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ಹಸಿಯಾಟ ಆಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ. ನಾನು ಕಚಗುಳಿಯಿಂದ ನುಲಿಯಲಾರಂಭಿಸಿದೆ. ಮೆಲ್ಲ
ಮೆಲ್ಲಗೆ ನನ್ನ ಬಲಗೈಯಿಂದ ಅವನ ಎದೆಯನ್ನು ಸವರಿ, ಹೊಟ್ಟೆಯನ್ನು ಬಳಸಿ ಕೈಯನ್ನು ಕೆಳಗೆ ಜಾರಿಸಿದೆ. ಅದು ಗಟ್ಟಿಯಾದ ಉಕ್ಕಿನಂತಾಗಿ ಚೆಡ್ಡಿಯೊಳಗೆ ಪುಟಿಯುತ್ತ ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಬಿಸಿಯಾಗಿತ್ತು.  ಒಂದು ಸಾರಿ ಅದನ್ನು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ತರಲು ಮುಂದಾದೆ, ಆದರೆ ಅದರ ಬಲ ನನ್ನ ಕೈಬಲಕ್ಕಿಂತ ಜೋರಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ಸೋತು ಕೈ ಎಳೆದು ಕೊಂಡು ಅವನ ಎದೆಯ ಮೇಲಿಟ್ಟೆ. ಅವನ ಅವಸರಕ್ಕೆ ನಾ ನಿಸ್ಸಹಾಯಕನಾಗಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಮಲಗಿದೆ. ಬಡಬಡನೇ ನನ್ನ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿವಸ್ತ್ರಗೊಳಿಸಿ, ನನ್ನ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಹೆಗಲ ಮೇಲೆರಿಸಿಕೊಂಡು ಕಾಮದಾಟಕೆ ಸಜ್ಜಾದ. ಕ್ಷಣಾರ್ಧದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಗುರಿಯಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಒಳಗಿನಿಂದ ಆವರಿಸಿದ. ಬೆಚ್ಚನೆಯ ಹಿತವಾದ ಭರಿಸುವಷ್ಟೇ ನೋವು, ಕಾವು. (ಕಾಮಕ್ರೀಡೆಯಲ್ಲಿ ನಿರೋಧ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಬಳಸಲೇಬೇಕು). ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದ ರಭಸದಾಟದ ನಂತರ ಚಿಲುಮೆ ಚಿಮ್ಮಿತು. ದೀರ್ಘ ವಿರಾಮ. ಕುಣಿದಾಡಿದ ನಂತರ ಇಬ್ಬರ ಮೈಮನ  ತಣಿದವು.

ಶರತನ ಶರವೇಗದ ಹೊಡೆತ

ಅವತ್ತು ಯಾರ ನಿರೀಕ್ಷೆಯೂ ಇರದಿದ್ದರೂ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವಾಗ ಶಾಟಾ ಎಲ್ಲಾ ಬೋಳಿಸಿಕೊಂಡು ಸ್ವಚ್ಛ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಸಾಯಂಕಾಲ ಆಫಿಸ್ಸಿಂದ ಮನೆಗೆ ಬರುವಾಗ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಒಬ್ಬ ಫೋನ್ ಮಾಡಿ "ಈಗ ಸಿಗತಿರಾ" ಅಂತ ಕೇಳಿದ. ತುಂಬಾ ದಿನಗಳಿಂದ ಸಿಗೋಣ ಅಂತ ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದ, ಆದರೆ ನಾನು ಯಾರೋ ತಲೆನೋವು ಕೊಡುವ ಕಿರಿಕಿರಿ ಆಸಾಮಿ ಇರಬೇಕು ಅಂತ ಅಷ್ಟಾಗಿ ಸಲುಗೆ ತೋರಿಸಿರಲಿಲ್ಲ, ಬಾ ಅಂತಲೂ ಕರೆದಿರಲಿಲ್ಲ. ಅವತ್ತು  ನಾನೂ ಕೂಡ ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿದ್ದರಿಂದ ಅಲ್ಲದೇ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಎರಡು ಮೂರು ತಿಂಗಳು ಆಗಿದ್ದರಿಂದ "ಹೂಂ ಬನ್ನಿ" ಅಂತಂದೆ. ತಂಪಾದ ಜಡಿಮಳೆಯಲ್ಲಿ ಅರ್ಧಂಬರ್ದ ನೆನೆದ ನನ್ನ ಮೈಯಿಗೂ ಕೂಡ  ಕಾವು ಬೇಕಾಗಿತ್ತು.

ಯಮಹಾ ಬೈಕ್ ಮೇಲೆ ಬಂದ ೨೬ರ ಗಂಡಸು ನೋಡೊಕ್ಕೆ ಸಕತ್ತಾಗಿ ಅಕ್ಷಯ ಕುಮಾರ ಹಾಗೆ ಹಿರೋನಂತೆ ಇದ್ದ. ನುಣುಪಾದ ಬೆಳ್ಳಗೆ ಮೈಯಾದರೂ, ಅವನ ಎದೆ ಮೇಲೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕಡುಗಪ್ಪಿನ ಕೂದಲು ಟೀ ಶರ್ಟ್ ಕೊರಳಿನ ಒಳಗಡೆಯಿಂದ ಆಚೆ ಇಣುಕತಾಯಿತ್ತು. ಆರು ಅಡಿಯ ಆ ಗಂಡಸನನ್ನು ನೋಡಿದರೆ, ಎಂಥವರಿಗೂ ಕಾಮ ಉಕ್ಕಿಹರಿದು ಆಸೆಯಾಗುವ ಹಾಗಿದ್ದ. ಅಲ್ಲೇ ಅವನ ಪ್ಯಾಂಟಿನ ಒಳಗಡೆ ಕೈಹಾಕಿ ಅದನ್ನು ಅದುಮಲೇ ಎಂದು ಅನಿಸುತ್ತಿತು. ಆದರೆ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಂಡು ಮನೆಗೆ ಕರೆತಂದೆ.

ಮನೆಗೆ ಬಂದವ ತಡಯಾಕೆ ಮಾಡೋದು ಅನ್ನುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಸಮ ನನ್ನ ಮುಖ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ. ನಾನು ಕೂಡ ಬೇಗನೆ ಮಲಗುವ ಕೋಣೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದೆ. ನನಗೇನೂ ಕೇಳದೇ ತನ್ನ ಬಟ್ಟೆ ತಾನೇ ಬಿಚ್ಚುತ್ತಾ 'ಚೀಪತಿರಾ' ಅಂತ ಒರಟಾಗಿ ಕೇಳಿದ. ಅಬ್ಬಾ ಅದೆಂಥಾ ಅವಸರ ಇವನಿಗೆ! ನಾನು 'ಹೂಂ' ಅಂದು ಅವನ ಸಾಮಾನು ಕಡೆಗೆ ನೋಡಿದೆ. ಆಗಲೇ ಅದು ನಿಗರಿ ನೇರವಾಗಿ ನನ್ನನ್ನೇ ಹಸಿವಿನಿಂದ ಗುರಾಯಿಸುವಂತೆ ನನಗೆ ಭಾಸವಾಯಿತು.. ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಆರಿಂಚು ಇರಬಹುದು ಆದರೆ ದಪ್ಪಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಎರಡಿಂಚನ್ನು ಮೀರಿಸುವಂತೆ ಇತ್ತು. ನಾನು ಮನಸ್ಸಲ್ಲೇ 'ಇವತ್ತು ನಾ ಸತ್ತೇ' ಅಂತ ಅಂದ್ಕೊಂಡು ಭಯಬಿದ್ದೆ. ಬಾಯಿ ಹಾಕಿ ನಾನು ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಮೃದುವಾಗಿ ಚೀಪತಾಯಿದ್ದೆ. ಬಾಯಿಯೋಳಗಡೆನೆ ನಾಲಿಗೆಯಿಂದ ಹದವಾಗಿ ಒತ್ತುತ್ತಿದ್ದೆ. ಒಂದೆರೆಡು ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಅವನು ಉತ್ತುಂಗಕ್ಕೆ ಏರಿದನು ಅನಿಸುತ್ತದೆ, ನನ್ನ ತಲೆಯನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ನನ್ನ ಬಾಯಿಯನ್ನೇ ಅದರಿಂದ ಗುದ್ದಲು ಶುರುಮಾಡಿದ. ಆ ಹೊಡೆತ ತಾಳಲಾರದೇ ನಾನು ಅವನಿಂದ ತಲೆಯನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬೀಜಗಳನ್ನು ನೆಕ್ಕಿದೆ. ಚಿಕ್ಕ ಬೀಜಗಳು ಚಳಿಗೆ ಮುದುರಿಕೊಂಡು ಕುಳಿತಿದ್ದವು. ಅವುಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬಾಯಿಯೊಳಗೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಎಂಜಲಿನಿಂದ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿಸಿದೆ. ಬಾಯಿಗೆ ಈ ಸುಖ ಸಿಗುತ್ತಿರುವಾಗ ನನ್ನ ಕೆಳಗಿನ ತೂತು ಒಂದು ಸಮನೆ ಚಡಪಡಿಸುತ್ತಿತ್ತು. "ಮಾಡ್ತಿರಾ?" ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ. ಅವನಿಗೂ ಅದೇ ಬೇಕಾಗಿತ್ತು, ಹೂಂ ಅಂದ.   

ಅವನಿಗೆ ಪ್ಲೇನ್ ಕಾಂಡೋಮ್ ತಗೊಂಡು ಬಾ ಅಂತ ನಾ ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದ್ದೆ, ಆ ಮಹಾರಾಯ ನನ್ನ ಸಾಯಿಸೊಕ್ಕೆ ಡಾಟೆಡ್ ಕಾಂಡೋಮ್ ತಂದಿದ್ದ. ಅವನ ದಪ್ಪ ತುನ್ನೆಗೆ ಅದು ಸಲೀಸಾಗಿ ಏರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ತೂರಿಸಿ ಕಾಂಡೋಮ್ ನ ರಿಂಗನ್ನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಎಳೆದ, ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸವಾರಿ ಮಾಡಲು ತಯಾರಾದ. ಮೊದಲೇ ಅದರ ಗಾತ್ರ ನೋಡಿ ಭಯಬಿದ್ದಿದ್ದ ನಾನು "ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಮಾಡ್ರಿ" ಅಂತ ದೈನ್ಯವಾಗಿ ಬೇಡಿಕೊಂಡೆ. ಆದರೆ ಕೇಳುವ ಗಂಡಸು ಅವನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ನನ್ನನ್ನು  ಬೆನ್ನು ಮೇಲೆ ಮಾಡಿ ಕೆಳಗೆ ಮಲಗಿಸಿ ತಾನು ನನ್ನ ಮೇಲೇರಿದ. ಸರಿಯಾಗಿ ಗುರಿಯಿಟ್ಟ ತಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಜೋರು ಜೋರಾಗಿ ನನ್ನ ತೂತಿನೊಳಗೆ ತೂರಿಸಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ. ನನಗೆ ಸಂಕಟ ಪ್ರಾರಂಭವಾಯಿತು. ಅವನು ಜೋರು ಜೋರಾಗಿ ಹೊಡೆಯಲು ಅನುಯಿಟ್ಟ.  ನನ್ನ ನರಳಾಟ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲೇ ವಿಪರೀತಕ್ಕೆ ಹೋಯಿತು. ದಪ್ಪ ತುನ್ನೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಡಾಟೆಡ್ ಕಾಂಡೋಮ್, ಅದರ ಮೇಲೆ ಅವನ ರಭಸದ ಹೊಡೆತ, ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಕೇಳಬಾರದು, ಹೇಳೋಕ್ಕಾಗಲ್ಲ ಹಾಗಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ನೋವು ತಾಳಲಾರದೆ ನನ್ನ ಕೈಯಿಂದ ಅವನ ಸೊಂಟ ಹಿಂದೆ ತಳ್ಳೊಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡಿದೆ. ಅವನು ಸುಮ್ಮನಿದ್ದಾನೆಯೇ? ನನ್ನ ಎರಡೂ ಕೈಯಿಗಳನ್ನ ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳೊಕ್ಕೆ ಬರದಿರುವ ಹಾಗೆ ತನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ಮಂಚಕ್ಕೆ ಒತ್ತಿ ಲಾಕ್ ಮಾಡಿದ. ನಾನು ಏನೂ ಮಾಡಲಿಕ್ಕಾಗದೇ ನಿಸ್ಸಹಾಯಕನಾಗಿ ಉಸಿರು ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದು ನನ್ನ ತಿಕವನ್ನು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಒಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಳ್ಳತಾಯಿದ್ದೆ. ಆ ರೀತಿ ಒಳಗೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡದ್ದು ಬಹುಶಃ ಅವನ ಸಾಮಾನಿಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬಿಗಿತವನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿರಬಹುದು. ಅದು ಬಿಗಿದಷ್ಟು ಅವನು ಜೋರಾಗತೊಡಗಿದ. ಸಿನೇಮಾದಲ್ಲಿ ಬಲತ್ಕಾರ ಮಾಡುವ ಖಳನಾಯಕನ ಹಾಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಅವನು ಎರಗಿದ್ದ. ಎಡೆಬಿಡದೇ ಅವನ ಕೆಲಸ ನಡೆದಿತ್ತು. ರಸ ಚಿಮ್ಮುವವರೆಗೂ ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಬಿಡುವಿಲ್ಲದೇ ಒಂದೇ ಸಮ ಯಂತ್ರದಂತೆ  ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ. ಅಂದಾಜು ಕಾಲು ಘಂಟೆಯಾದ ನಂತರ ರಸ ಚಿಮ್ಮಿದ ಮೇಲೆ ನನ್ನ ಕೈಯಿಗಳನ್ನು ಸಡಲಿಸಿ ಸುಮ್ಮನಾದ. ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಸಾಮಾನನ್ನು ಆಚೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡ. ರಸ ಕಕ್ಕಿದ್ದರೂ ಅದಿನ್ನೂ ಅಷ್ಟೇ ಗಟ್ಟಿಯಾಗೇ ಇತ್ತು. ನನ್ನ ತಿಕ ಕ್ಷಣಮಾತ್ರದಲ್ಲೇ ಖಾಲಿಯಾದ ಕೋಣೆಯಂತೆ ಆಯಿತು. ಬದಕಿದೆ ಪ್ರಾಣಿ ಅಂತ ಆಗ ಒಂದು ದೀರ್ಘ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟೆ. ಆದರೆ ತಿಕವೆಲ್ಲ ಖಾಲಿ ಖಾಲಿಯಾಗಿ ಬಣಬಣವಾಗಿತ್ತು. ಇನ್ನಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಒಳಗಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು ಅಂತ ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. 

ಅವನು ಹಾಕಿರುವ ಜೋರಾದ ಏಟಿಗೆ ನನ್ನ ತಿಕ ಅಪರಾತ್ರಿಯಲ್ಲೂ ಅವನ ತುನ್ನೆಗೆ ಬಯ್ಯುತ್ತಾ ನೋವಿನಲ್ಲಿ ನಲುಗತ್ತಲಿತ್ತು, ಆದರೆ ಮನಸ್ಸು ಮಾತ್ರ ಇನ್ನೊಂದು ಸಲ ಅವನು ಸಿಗಲಿ ಅಂತ ಹಲಬುತ್ತಲಿತ್ತು.